Rijmgein.nl

Graphics by Loes

Verloren

Categorie: Rouwgedichten
Geschreven door:  - Ingezonden op: 15-1-2006 14:00

Jij weet misschien hoe het voelt.
Dan weet ik precies wat jij bedoelt.
Ik weet het ik ben al 2 keer iemand verloren.
Het was onverwachts ik wist het ook niet van te voren.
Het was geen mens maar het deed pijn.
Ik wou ook dat ik dood zou zijn.
Ik had me aan haar gehecht.
Ze had er hard voor gevecht!
Het was erg moeilijk die tijd.
Het is nu al een jaar geleden maar ik ben het nogsteeds niet kwijt!
Het gebeurde nog eens ongv. 3 maanden geleden.
Ook zij had er voor gestreden!
Maar zij haalde het ook niet.
Het is weer hetzelfde lied.
Ik dacht telkens: het is me eigen schuld ik heb mezelf pijn gedaan.
Ik ben nog een keer een hechte vriendschap aangegaan.
Had ik het bij de eerste dood niet geweten.
Toen had ik al in de pinarie gezeten.
Nu weer, ik had het niet moeten accepteren.
Moet ik nu weer me lesje leren!?
Ik hecht me niet meer.
Dat doet dan vast minder zeer.
Maar nee, ik kan het niet kwijt.
Ze zitten allebei in me hart voor eens en voor altijd.
Het was geen mens maar een paard.
Waar ik 2 keer de vriendschap heb mee geaanvaard!

Waardering: 
Er is 32 keer op dit gedicht gestemd.

Wat vindt u van dit gedicht?

Geef nu uw waardering voor dit gedicht: