Nooit tijd voor mij
Categorie: Verdrietige gedichten
Geschreven door: lLaura - Ingezonden op: 27-10-2008 19:37
En het kwam al snel al die boosheden.
Ik wist nooit hoe ik er mee om moest gaan,
Wat had ik jou toch aangedaan?
Is dit het allemaal wel waard?,
Het liefst had ik al mijn verdriet bespaart.
Ik wil je alles vertellen waar ik mee zit, ik wil alles met je delen,
Maar dan draai je je hoofd om alsof het je niks kan schelen.
Er zijn veel dingen gebeurd tussen ons in het verleden die ik niet los kan laten,
En we hebben het nooit echt uit kunnen praten.
Je vrienden vind je belangrijker, je staat voor ze klaar, maar voor mij niet,
Ik wou dat je alles eens tot door drong en alles toeliet.
En elke keer maar die beloftes die ik niet zie en die je niet doet,
Maar toch geef ik deze liefde elke keer weer nieuwe moed.
Je behandeld me als een stuk vuil, je scheld me uit voor dingen die je niet moet zeggen,
Het enige wat ik probeer is jou wat uit te leggen.
Alles wat ik doe is niet goed, ik hoor altijd alleen de slechte kant,
En als ik het dan goed wil praten vind je alles oninteressant.
Sommigen dingen zijn belangrijk voor mij en daar wil je niks mee te maken,
Je vind jezelf veel belangrijker met al je geldzaken.
Ik wil je altijd graag bij me hebben, maar dat is niet wederzijds, je belt me nooit,
Vind het echt jammer van je dat je dit allemaal zo maar weggooit.
Dan laat ik je een paar dagen met rust en hang je twee dagen later aan de telefoon dat het je spijt,
En toch geef ik je weer een kans, want ik wil vechten voor jou, ik wil deze strijd.
En ik elke dag maar hopen,
Dat er ook leuke dagen komen, en niet alleen dagen die misgelopen.
Je zet me voor schut, je maakt me belachelijk, en je maakt me boos
Maar nooit iets laten zien hoe je je voelt, dan ben je zo erg emotieloos.
Ik zou je al me liefde willen geven,
Maar ik weet het niet, je geeft me geen keuzen, want met jou heb ik geen leven.
Al die ruzies ben ik zat,
Het enige wat we doen is schreeuwen naar elkaar, er komt niks bijzonders uit jou keelgat.
Ik blijf maar twijfelen en denken,
Of jij het in je heb om mij de liefde die ik wil kan schenken.
Nooit lieve dingen zeggen, nooit zeggen dat je me mist,
Blijkbaar had ik gelijk over je dat ik me zo in jou heb vergist.
Ik hoor nooit de echte waardheid, je blijft maar liegen.
Ik zie, hoor en lees allemaal dingen, ben je me aan het bedriegen?
Het word niet beter, het word alleen maar slechter,
En onze band die word maar niet hechter.
Er blijft maar één ding over, en dat is afscheid.
Dingen moeten van mij kant komen en daar stop ik mee vooraltijd.
Ik kan zo niet verder met jou,
Het is en blijft moeilijk voor me, want geloof me dat ik echt van je hou!
Waardering: 
Er is 17 keer op dit gedicht gestemd.