Een gedoofde kaars
Categorie: Verdrietige gedichten
Geschreven door: Lizze - Ingezonden op: 10-10-2007 20:37
Een tel,
een moment,
een héél klein stukje uit mij leven,
gierende remmen van een auto en een hele hard klap,
en alles maar dan ook alles om mij heen, kleurde donkerzwart.
Stilte,
zoals ik nooit heb gekend.
Doodsangst, die ik nooit heb gevoeld,.
Gebeden, heel de nacht...
Zolang als ik nog nooit heb gedaan..
en bij het komen van het ochtenlicht...
de telefoon.
Nooit meer iemand zoals jij,
die me helpt en die me troost,
die mijn allereerste vriend was
- vanaf de peuterspeelzaal-
en die naar wat ik hoopte oud zou worden met mij...
nooit meer kleur en geluid in mijn leven...
alleen maar stilte en donker om mij heen...
niets dat mij kan helpen,
niets dat mij kan troosten...
als een gedoofte kaars die nooit meer aan zal gaan...
Waardering: 
Er is 12 keer op dit gedicht gestemd.